تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر استرس و امید به زندگی بیماران قلبی-عروقی

مقدمه:در این پژوهش هدف تعیین تاثیر آموزش ذهن آگاهی بر استرس و امیدبه زندگی همراه مولفه های آن بیماران قلبی-عروقی بود.روش :پژوهش حاضر با توجه به هدف کاربردی و روش آن به شیوه نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر،شامل کلیه بیماران قلبی-عروقی مراجعه کننده به بیمارستان قلبی شهید رجایی و بیمارستان شریعتی شهرستان کرج در سال 1398 بوده است.حجم نمونه 40 نفر از بیماران قلبی-عروقی که به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی(به تعداد مساوی)در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند.سپس به منظور ارزیابی استرس از آزمون Dass-21 وامید به زندگی از پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر، استفاده گردیده است.در مرحله بعد جلسات ذهن آگاهی درقالب 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش ارائه گردید.پس از پایان آموزش نیز بار دیگرآزمونهای استرس ،امید به زندگی برای هر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS 22 پردازش شد.نتایج :نتایج حاصل از یافته های تحلیل کواریانس تک متغیره، نشان دادند که از نظر استرس وامید به زندگی و مولفه های آن در مرحله پس آزمون بین گروه ها تفاوت معناداری دیده میشود. بدین ترتیب تمامی فرضیه ها مورد تایید قرار گرفتند و می توان گفت آموزش ذهن آگاهی در کاهش استرس،بهبود امید به زندگی و هر دو مولقه امید در بیماران قلبی-عروقی موثر بوده است.نتیجه گیری:بنابراین ذهن آگاهی می تواند وضعیت بیماران قلبی-عروقی را در زمینه های استرس، امید به زندگی و مولفه های آن را بهبود بخشد.